Бидний өдөр тутам хэрэглэдэг гоо сайхны гол бүтээгдэхүүн бол үнэртэй ус. МЭӨ 384-322 он сүрчигний оронд сайхан үнэртэй хатаасан цэцэг хэрэглэдэг байжээ. Үүнээс хойш аажмаар үнэрт давирхай, "Баграш" ургамлын тос болон бусад органик бодисуудыг ашиглах болсон байна. Бага азийн шашин болон оршуулгын ёслол үйлдэхдээ олон төрлийн үнэрт бодис уугиулдаг байснаас Европт нэвтрэв. Дундад зууны үед үнэртэй ус төдийлөн дэлгэрч чадсангүй. Харин сэргэн мандалтын үеэс үнэртэн эргэн ирэв. Спиртэнд уусгасан анхилуун үнэртэй ургамлын тос олон янз гарсан бөгөөд XYlll зууны үед "Кёльны ус" гэж алдаршжээ. Итали гаралтай Иоганы Мариа Фарина 1709 онд Кёлын хотод анх үнэртэй усны үйлдвэрийг байгуулж, түүхий эд нь батраш, ингүүрс, агь, задь, нил, лиш, сарнай, жүржийн цэцэг, цеолонд ургадаг модны хатаасан холтос, нимбэг, жүржийн хальс байлаа. Үйлдвэрлэлийнхээ аргыг удтал нууж байснаас Кёлны тэр үеийн үнэртэй усны үйлдвэрлэлийн төв болж чаджээ. 1792 онд Кёлын хотыг Францчууд эзэлснээр уг нууцыг эзэмшиж нэр нь ч Франц болсон байна.
No comments:
Post a Comment